Wspomnienia " Szarego"

Wspomnienia " Szarego" to niezwykły dokument,  będący zapisem dziejów legendarnego dowódcy oddziału partyzanckiego, działającego w Lasach Iłżeckich. Zanim Antoni Heda stał się dowódcą partyzantki leśnej , przeszedł gehennę więzienia sowieckiego , a później znalazł się w niemieckim stalagu , jako jeniec sowiecki, ponieważ niemieckie wojska po uderzeniu na ZSRR , uwięziły Hedę po wkroczeniu do Brześcia.
 Oddział " Szarego"  - Antoniego Hedy,  powstał w sierpniu 1943 roku,  po rozbiciu niemieckiego więzienia w Starachowicach i uwolnieniu około 60 aresztantów, z czego do oddziału partyzanckiego ZWZ-AK dołączyło trzydziestu. Szlak bojowy oddziału " Szarego" to rozbicie załogi niemieckiej w Pakosławiu, akcja w Gozdawie, Sienno , opanowanie Starachowic i może jedna z najważniejszych akcji , jaką było uderzenie na pociąg z amunicją w Wólce Plebańskiej i jego zdobycie , co pozwoliło na znaczne dozbrojenie Korpusu Kieleckiego AK .

W okresie akcji " Burza" Antoni Heda ze swoimi ludźmi wszedł w skład 3 pułku piechoty Legionów AK , jako II batalion. Okres powojenny , okres szalejącego terroru komunistycznego,  stał się ponownie czasem walki, a brawurowe rozbicie więzienia kieleckiego , to jedno z najwspanialszych osiągnięć polskiego podziemia antykomunistycznego.  Uwięzienie " Szarego" przez UB i jego pobyt w UB-owskich katowniach to przykład niezłomności i nieugiętości  jego  charakteru .  Czytając wspomnienia , aż trudno uwierzyć, że jeden człowiek miał w sobie tak wiele siły , aby nieugięcie walczyć o wolną i niepodległą Polskę .

Niezwykły człowiek, niezwykły życiorys. Musimy o nim pamiętać !

Książki w Kanon24.pl: Męska sprawa

Książki w Kanon24.pl: Męska sprawa

Męska sprawa

Męska Sprawa, powieść Marka Kędzierskiego , pomimo niezbyt efektywnej kampanii reklamowej, stała się  dzięki swoim niewątpliwym walorom,  powieścią nieomal kultową . Główny bohater powieści , Adam Gawlik , nie jest postacią jednoznaczną ,  Jako żołnierz Specnazu , a później najemnik , staje się prawdziwą maszyną do zabijania, super żołnierzem, dla którego pozbawienie życia człowieka nie jest żadnym problemem , a z drugiej strony jest zdolny do niezwykle szlachetnych działań . Akcja powieści toczy się pod koniec PRL-u , sięgając początku lat dziewięćdziesiątych. Wraz z bohaterem możemy zapoznać się  z konfliktami zbrojnymi na kontynencie afrykańskim, a zwłaszcza z wojną prowadzoną przez Rosjan w Afganistanie. Powieść obfituje w nagłe zwroty akcji, typowe dla losów osoby , biorącej udział w wojnie , która jest brudną wojną.
Nasz bohater , pomimo swojej dwuznaczności, zyskuje sympatię czytelnika. o czym można się przekonać , po przeczytaniu powieści.

Wołyń we krwi 1943

WOŁYŃ WE KRWI. 1943

 

Joanna Wieliczka-Szarkowa podjęła się opracowania trudnego  tematu,  jakim jest opisanie genezy oraz przebiegu ludobójstwo dokonanego na polskiej ludności Wołynia, przez nacjonalistów ukraińskich w 1943 roku. Jest to  jedno z nielicznych opracowań napisanych przystępnym językiem , skierowane do czytelników o zróżnicowanym stopniu znajomości poruszanego tematu. Sama praca znacznie wykracza poza cezurę czasową określoną w tytule i przedstawia także w skróconej formie zarys dziejów Wołynia, jego burzliwe dzieje i pochodzenie mieszkańców tej ziemi. Ze zrozumiałych względów autorka najwięcej miejsca poświęciła  rzezi wołyńskiej , mającej swoje apogeum latem 1943 roku. Depolonizacja Wołynia odznaczała się wyjątkowym okrucieństwem, sadystycznym zworodnieniem ze strony ukraińskich oprawców . Działania UPA  w tamym czasie ,  na  terenie Wołynia , to pasmo zbrodni , terroru fizycznego i psychicznego, dokonane niejednokrotnie na bezbronnej polskiej ludności Wołynia , nie wyłaczając kobiet i dzieci.
Książka pani Joanny- Wieliczko Szarkowej , to wkład w upowszechnieni wiedzy na temat zbrodni UPA, dla których nie ma żadnego usprawiedliwienia i zapomnienia.

Fenomen Husarii

Dzieje husarii są nierozerwalnie związane z dziejami polskiej wojskowości . Husaria była formacją , wyróżniającą polskie wojska od wojsk państw sąsiednich, formacją przez kilkadziesiąt lat niezwyciężoną na polach bitew,  toczonych przez wojska Rzeczypospolitej z najeźdźcami. Husarze budzili respekt zarówno wśród żołnierzy szwedzkich , stosujących zasady sztuki wojennej zgodnie z zachodnioeuropejską sztuką wojenną, jak i wśród Tatarów,  Turków oraz Kozaków stosujących taktykę zgodną ze wschodnimi sposobami walki. Radosław Sikora w swoim najnowszym opracowaniu odkrywa  tajniki , składające się na fenomen husarii,  tej tak charakterystycznej dla polskich dziejów formacji kawaleryjskiej. Wydrążona kopia husarska, wzmocniona włóknami konopnymi oraz odpowiednimi klejami,  pod względem jakości przewyższała wszystkie podobne rodzaje broni w wojskach państw ościennych. Była lekka a zarazem bardzo wytrzymała .  Towarzysze husarscy , stanowiący trzon chorągwi husarskich , wywodzili się spośród zamożnych rodów szlacheckich. Dobór koni również nie był sprawą obojętną ,dlatego wszystkie musiały być zarówno wytrzymałe , szybkie , zwrotne i rosłe. Dopiero połączenie tych składników w całość , decydowało o elitarności  husarii spośród wszystkich formacji jazdy , nie tylko w Polsce ale w całej Europie.  Rozstrzygające o losach bitew szarże husarskie w bitwach pod Orszą (1514) Obertynem (1531), Lubiszewem (1577) Byczyną (1588) Kokenhausen (1601) Kircholmem (1605), Kłuszynem ( 1610), Chocimiem (1621), Trzcianą (1629),Ochmatowem (1644), Beresteczkiem (1651), Płonką (1660), Chocimiem (1673),  Wiedniem (1683) ,  zapewniły chwałę oręża polskiego, a husarii miano najgroźniejszej jazdy świata.