niedziela, 26 czerwca 2016

Ostatni. Historia cichociemnego Aleksandra Tarnawskiego, pseudonim "Upłaz" - Marat Emil, Wójcik Michał

Aleksander Tarnawski - ostatni żyjący cichociemny, formacji stworzonej w Wielkiej Brytanii , której członkowie byli przerzucani drogą lotniczą do okupowanej Polski , w celu walki z okupantem .

Cichociemni to elita żołnierzy,  wyselekcjonowanych starannie spośród tych , którzy służyli w PSZ na zachodzie . Musieli odznaczać się wyjątkowymi cechami psychicznymi i fizycznymi , przechodzili morderczy trening , po którym oczekiwali na skok do okupowanej Polski , gdzie zasilali szeregi AK , przeważnie jako oficerowie kierowani na najtrudniejsze odcinki walki z okupantami, bo walka trwała z wieloma wrogami ; Niemcami, sowietami i UPA

Dla przeprowadzających wywiad z Aleksandrem Tarnawskim - Emila Marata i Michała Wójcika , wywiad okazała się przedsięwzięciem karkołomnym . " Upłaz" mimo upływu lat , a może właśnie z tego powodu okazał się bardzo niewdzięcznym rozmówcą , na większość postawionych pytań odpowiadał wymijająco lub w ogóle nie udzielał odpowiedzi . Czy to brak pamięci , czy nadal brak zaufania?

W ten sposób autorzy opowiadając zdawkowo o Tarnawskim , przybliżyli czytelnikom niesamowicie skomplikowaną podczas okupacji sytuację na Nowogródczyźnie , gdzie głównym wrogiem byli pacyfikujący polskie wsie sowieci.

Pojawia się postać " Ponurego"-  Jana Piwnika , "Lwa" - Jana Wasiewicza, Janusza Prawdzic -Szlaskiego  , a wraz z nimi opis dramatycznych walk na Nowogródczyźnie , z drobiazgowym opisem  tragicznej  akcji w Szczuczynie . Autorzy w bardzo zwięzłej ale świetnie opracowanej formie , dokonują opisu " Operacji Ostra Brama" czyli walk o Wilno oraz podstępnych działań sowietów , którzy przystąpili do bezwzględnej rozprawy z niedawnymi sojusznikami podczas bitwy o Wilno .

Książka jest także próbą wyjaśnienia skomplikowanych losów AK-owców Nowogródczyzny w nowej rzeczywistości naznaczonej terrorem komunistycznym . Walka naszych bohaterów nie zakończyła się w 1945 roku , trwała nadal , walka o resztkę tego co zostało czyli o zachowanie własnej godności .

Opracowanie Marata i Wójcika  " Ostatni",  jest chyba najlepszą książką tego duetu autorskiego . Autorzy w sposób subtelny i bardzo wyważony , zapoznali czytelnika z dramatem obrońców naszych kresowych granic , przy okazji przedstawiając swój krytyczny stosunek do opracowań Cezara Chlebowskiego dotyczących Nowogródczyzny w okresie okupacji .

Dostrzec można próbę wyjaśnienia wielu spornych wydarzeń jakie miały miejsce w konspiracji AK-owskiej , w sposób obiektywny . Autorzy nie postawili tak jak w Ptaki drapieżne tezy , którą chcieli udowodnić ale w sposób przejrzysty porządkują i uwypuklają kontrowersje , wobec których nie przedstawiają swojego stanowiska .

" Ostatni" to niezwykle cenna pozycja , stanowią cą nowatorską formę reportażu .

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz